Robuuste Fijnzinnigheid

Françoise Stoop en Marike Jacobs

18 augustus t/m 29 september 2019

Met de titel van deze duo-expositie – Robuuste Fijnzinnigheid – wordt gepoogd aan te geven dat Françoise Stoop (1963) en Marike Jacobs (1962) elementair ambachtelijk materiaal voor hun kunstwerken gebruiken, respectievelijk grofmazig gesponnen jute en vet gemodelleerde klei, en hoe zij door vorm, vlakken, kleur en tactiliteit, karaktervolle, eigenzinnige en vooral ook verrassend subtiele kunstwerken maken.

Ondanks de ruwe huid van hun werk, is het aanraken ervan onbedwingbaar. De aaibaarheidsfactor is uitzonderlijk hoog, maar anders dan dat Rudy Kousbroek het in zijn boekje met de zacht vilten omslag uit 1969 bedoelde. Kousbroek kwam toen tot de voor hem volkomen zinnige en functionele indeling van het koninkrijk der dieren naar de mate van aaibaarheid. Zacht en poezelig scoorde het hoogst en de schubachtige en ook nog vijandige beesten bungelden onderaan de lijst. We vertoeven met het werk van Françoise Stoop en Marike Jacobs in de onderste regionen van de aaibaarheidsfactor dixit Kousbroek maar desondanks dat, in de topregionen van de behoefte hun werken te beroeren.

De oude jute aardappelzakken die Françoise Stoop gebruikt als drager van haar schilderingen van abstracte composities waarin landschappelijke elementen te herkennen zijn, hebben iets vertrouwds en nostalgisch voor hen die opgegroeid zijn in de pre-internet jaren en verzinnebeelden voor iedereen die in de jaren daarna geboren is een avontuur in een onbekende wereld. Stoop beschildert het jute met olie- en acrylverf in gedempte noordelijke tonen en spant vervolgens deze zakken die naar aardse geuren ruiken, losjes tussen of aan een spieraam. Net zo losjes als de rafelranden van het jute zelf. Haar werken ogen en voelen doorleefd, op het eerste gezicht kaal en armoedig maar die indruk wordt onmiddellijk gecorrigeerd door die van de rijkdom van de eenvoud. Haar werk is regelmatig vergeleken met dat van de Italiaanse kunstenaars uit de Arte Povera stroming. Terecht, maar dan toch wel lyrischer, fijnzinniger eigenlijk.

In de herfst van 2017 had zij een tentoonstelling in Museum de Fundatie, locatie Kasteel het Nijenhuis.

Keramiek heeft vaak een gladde huid, aangenaam in de hand. Bij de keramische schalen en vazen van Marike Jacobs is daarentegen sprake van een bultige, bergachtige huid, op het stekelige af. Toch wil je met je hand er overheen om te voelen hoe de klei weerstand biedt. De weerbarstigheid van haar objecten werkt ook vertederend, nee, beter is het om te spreken van een uitnodiging om de vorm van het object, hoe het zich ook toont, te accepteren als een zelfstandig, waarlijk autonoom kunstwerk. Kunstwerken die zich niets gelegen laten liggen aan welk schoonheidsideaal dan ook. Hier zien we de aantrekkingskracht van het niet-volmaakte.

De kleuren die Jacobs laag op laag op de objecten aanbrengt, hebben dezelfde aardsheid en vlekkerige compositie als die op het jute van Stoop. Zoals Stoops schilderijen op jute aan de wand 3-dimensionale vormen aannemen, doet de schildering op de huid van de keramische objecten van Jacobs denken aan materieschilderijen.

Robuuste Fijnzinnigheid is een expositie van raakvlakken; in vorm, kleur en tactiliteit.

Opening op zondagmiddag 18 augustus, 17.00 uur, door de galeriehouder Jaap Röell.