De Utrechtse Werken

Herman van Veen

11 november t/m 21 december 2016

De Utrechter Herman van Veen is bekend, beroemd en treedt wereldwijd op. Als schilder, graficus en fotograaf is hij een stuk minder bekend, laat staan wereldwijd beroemd. Toch heeft hij al internationaal geëxposeerd, in Wenen, Antwerpen, Ieper, Parijs, Kaapstad en in november in het Nederlands-Hervormde kerkje aan de Oosterlaan in Hollum in het kader van de Kunstmaand Ameland.

En nu dan een solo met overwegend nieuw werk, speciaal gemaakt voor de presentatie in KuuB.

Herman van Veen is vanuit Utrecht zijn carrière begonnen als musicus, dichter, schrijver, liedjesmaker, componist, scenarioschrijver, variété artiest en wat al niet meer. Met deze solo-exposite breidt vanuit Utrecht Van Veens faam zich uit als beeldend kunstenaar.

Zo’n twaalf jaar geleden, na het overlijden van zijn ouders, ging hij naar de winkel en kocht doeken, tubes acrylverf, spuitbussen, kwasten, borstels, palet- en schildersmessen en begon te schilderen, op grote doeken, steeds grotere doeken. Abstracte, naar het monochroom neigende schilderijen. Via het doek tracht hij te zeggen wat alleen via het doek kan worden uitgedrukt. Het is tijd daarmee in Utrecht naar buiten te treden.

De titel van de expositie is mede ontleend aan zijn boek De Rooie Droath; Utrecht volgens mij uit 2008, waarin hij vertelt over zijn jeugd in de stad, als krantenjongen voor het Utrechts Nieuwsblad. Hij fietst in dat boek als het ware door delen van het centrum van de stad, zijn krantenwijk, en vertelt wat hij daar in de jaren vijftig allemaal aan gebouwen en mensen tegenkwam; zijn Rode Draad Route.

Hermans Utrechtse Werken zijn geschilderde herinneringen – Vensters – aan de stad en zijn inwoners op grote kleurenvlammende doeken; fel, snel, expressief. Associatieve schilderijen. Rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo, violet, oftewel Roggbiv zoals zijn natuurkundeleraar als ezelsbruggetje mee gaf. Gloeiende kleuren, voortkomend uit wit licht. ‘Ach’, zou je kunnen zegen ‘dat is gewoon een dikke laag wit acryl vermengd met olieverf’. ‘Welnee’, is mijn antwoord, ‘niks gewoon, het is ingetogen weelderigheid, kijk maar!’

Naast zijn schilderijen wordt ook grafisch werk van Herman getoond, onder de gemeenschappelijke titel Sporen, een serie van twaalf unieke werken uit 2016. En laat u ook verrassen door zijn eigen kijk op de Utrechtse vervormde werkelijkheid door middel van twaalf unieke foto’s, geen oplage dus. Met titels als: Kwart voor één (de Dom), Zwanger huis, Van SinkelenDe meisjes van vervlogen dagen.

Kortom, een divers palet van een kunstenaar zoals u hem nog niet kent.

Dit jaar is in Utrecht uitbundig gevierd dat Sint Maarten 1700 jaar geleden in wat nu Hongarije is, werd geboren. Het feest van het delen. In dit geval is dat zeer toepasselijk. Herman van Veen is immers al decennia activist voor de rechten van het kind, wereldwijd. Ieder kind dient te kunnen delen in wat voor anderen vanzelfsprekend is; recht op passend onderwijs, bescherming tegen geweld, een vreedzame samenleving. En ieder kind moet kunnen genieten van kunst en cultuur.

Daarom werden gedurende de middag op vrijdag 11 november door de galeriehouder van KuuB, Jaap Röell, verhalen verteld over ‘delen in de kunst’. Hij deed dat aan de hand van een presentatie van lichtbeelden.   

Officiële opening op zondag 20 november, 17.00 uur, in aanwezigheid van de kunstenaar.

Deze expositie is, naast de reguliere tijden, ook op maandag 19, dinsdag 20 en woensdag 21 december open, van 13.00 tot 18.00 uur.