Bert Bokhoven
Traag zwemt een goudvis door mijn hersenpan
18 januari 2015
Na twaalf jaar verschijnt een nieuwe gedichtenbundel van Bert Bokhoven:
Traag zwemt
een goudvis
door mijn hersenpan
Uitgeverij Vreugdenberg, ISBN 978 90 821733 1 4
De presentatie van deze bundel vindt plaats bij KuuB op zondag 18 januari, om 14.30 uur, onder muzikale begeleiding van de gitarist Jan Kuiper.
Daarna is er gelegenheid de bundel te laten signeren en aan te schaffen.
Bert Bokhoven (1947) startte zijn carrière in het scheepvaartwezen in Rotterdam. Gaandeweg werd echter duidelijk dat hij zijn toekomst meer in het dichterschap zag liggen. De prozaschrijver Bob den Uyl herkende destijds al een dichterlijke gedrevenheid die hem deed vrezen dat Bokhoven er nooit vanaf zou komen en dat is bewaarheid.
In zijn nieuwe bundel Traag zwemt een goudvis door mijn hersenpan, staan zeven paragrafen vol scherpe observaties, gedachten en overpeinzingen. Poëzie waaruit de trivia zijn verdampt, alleen de essentie resteert. Opgesloten tussen geboorte en dood en over beide geen enkele zeggenschap, kijkt Bokhoven met verwondering naar het leven en vooral naar wat de mens ervan maakt.
Bert Bokhoven voelt zich vaak een buitenstaander voor wie het een raadsel is hoe alles mogelijk is en waartoe het allemaal dient. Bokhoven is een dichter die beseft dat het de kunst in het leven is op een voordelige manier te verliezen, immers, alleen het zinloze blijft over.
Bokhoven publiceerde eerder de bundels Twijfels genoeg (1974), Chocoladebruine patrijsveren en Senegalese ananas (1979), Wakker worden in koud licht (1981), Speak Zero (1988) en Schoonheid met weerhaken (2003) met beeld van Erne Thuys. Tevens werden van hem gedichten opgenomen in de bundels Gedichten na de piep (2000), Reisbureau Gedichtentrip van beeldend kunstenaar Kees Oosterbaan, Utrecht, de stad in gedichten (2002) en gedichten en teksten in de jaarlijkse uitgaven van Bobschrift, vanaf 2011.
In de bundel Utrecht, de stad in gedichten, staat het gedicht Een scène. Daaruit de zin:
‘Nieuwegracht bewusteloos in avondrust
Een droom voor eeuwig zonder einde’
